แซ่ตั้ง

สายที่สองสืบเชื้อสายมาจากเฉินหงจิ้น 陈洪进 แต่เฉินหงจิ้นยังไม่ใช่ต้นธาร การสืบหาต้นสายธารต้องย้อนกลับไปสมัยถังเสวียนจงฮองเต้พระอาจารย์ขององค์ชายองค์หนึ่งมีชื่อว่า เฉินยง 陈邕 เนื่องจากไปเกาเหลา(ไม่กินเส้น)กับเสนาบดีเส้นใหญ่มีชื่อหลี่หลินฝู่ 李林甫 จึงถูกเนเรเทศมาที่ผูเถียน 莆田 ต่อมาย้ายไปของเมืองจังโจว 章洲南门外 ฮูหยินของอาจารย์เฉินยงเป็นลูกสาวบ้านสกุลเกา 高 เป็นสตรีมหัศจรรย์
ให้กำเนิดลูกแฝดแก่เฉินยงถึง 9 ครรภ์ติดต่อกันเป็นชายทั้งหมดเท่ากับมีบุตรถึง 18 คน รอถึงครรภ์ที่สิบจึงเป็ยธิดาอีกหนึ่งคน แซ่ เฉิน สายนี้เพียงแค่เรื่มต้นก็ลูกหลานเต็มเมืองนับเป็นสายธารที่สำคัญสายหนึ่ง
เฉินสืบต่อมา 12 ชั่วคนก็เฉินหงจิ้น 陈洪进 ซึ่งอยู่ในสมัยห้าราชวงศ์หรือโหงวต่อ 五代 (อยู่ก่อนราชวงศ์ซ่ง) เฉินหงเป็นนักทหาร มีความเชี่ยวชาญการวางแผนต่อสู้รบไต่เต้าจากราชวงศ์ซ่งแล้วเฉินหงจิ้นได้
สวานิภักดิ์ต่อราชวงศ์ซ่งเมื่อเขาเสียชีวิตลงราชสำนักอวยยศใก้เขาเป็นหนานคังจวิ้นหวาง 南康郡王
พระราชทานสมัญญาว่าจงซุ่น 总顺
ต้นตระกูลเฉินยง 陈邕 ตั้งรกรากอยู่ทางด้านใต้เมืองจังโจว 章洲 ต่อมาได้ขยับขยายที่พักอาศัยให้ใหญ่โต แถมสร้างห่อกลอง และห่อระฆัง เลยมีผู้ไม่หวังดีไปยุยงกราบทูลภังเสวียนจงฮ้องเต้ทำนองว่าเฉินยงทำตัวเลียนแบบกษัตริย์เสวียนจงจึงมีบัญชา