เทศกาลอันดับที่ 6 เป็นวันสารทจีน ตรงกับวันที่ 15 เดือน 7 ตามปฏิทินทางจันทรคติของจีน ซึ่งชาวจีนเรียกว่า จงหยวนเจี้ย
中元节 แต่คนแต้จิ๋วนิยมเรียกกันว่า ชิกเหงวะปั่ว 七月半 สารทกลางเดือนเจ็ดนี้มีประวัติมายาวนานทั้งมีเรื่องราวความเป็นมาหลายอย่างแต่ในที่นี้กล่าวอย่างย่อและเข้าใจง่ายที่สุด
ในสมัยโบราณเมื่ออย่างเข้ากลางเดือนเจ็ด ชาวจีนจะเอาพืขผลทางการเกษตรที่เพิ่งเก็บเกี่ยวมาเซ่นไหว้บรรพบุรุษ นับเป็นประเพณีชาวบ้าน ที่ประวัติกันช้านานในเวลาต่อมา คติความเชื่อแบบเต๋าเป็นรูปร่างขึ้นเกิดมีเทศกาลสำคัญขึ้น 3 วัน
คือซ่างหยวนเจี้ย 上元节 จงหยวนเจี้ย 中元节และเซี่ยหยวนเจี้ย 下元节 ซ่างหยวน 上元คือวันที่ 15 เดือนหนึ่ง
ตามปฏิทินทางจันทรคติอย่างจีน คติความเชื่อแบบเต๋า ถือว่า เทพแห่งฟ้า 天官จะอำนวยพรให้ประชามั่งมีศรีสุข 赐福 ถัดมาจงหยวน 中元 คือวันที่15 เดือนเจ็ด เป็นวันที่เทพแห่งปฐพี 地官ขอทาง เต๋า ทำพิธีลดโทษให้แก่วิญญานของผู้ตาย
ที่มีบาป 赦免亡魂 的罪เป็นวัดปลดปล่อยผีจากอบายภูมิให้มารับส่วนบุญกุศลจากผู้มีอันจะกินในโลกมนุษย์สอดคล้อง
กับคติความเชื่อแต่โบราณของชาวจีนว่าเดือนเจ็ดเป็นเดือนแห่งผี 鬼月 ส่วนเซี่ยหยวน 下元 คือวันที่ 15เดือนสิบทาง
เต๋า ถือว่าเทพแห่งน้ำ 水官จะให้โอกาสผู้ที่ทำบาปหรือทำสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้ว ได้สะเดาะห์เพื่อขจัดปัดเป้าโชคร้าย
解除厄运
ชาวจีนทั้งมวด นอกจากนัยถือคติความเชื่อแบบชาวบ้านดั้งเดิมที่สืบทอดกันมาช้นาน อีกทั้งคติความเชื่อแบบเต๋า ที่ผนวกเอา
เทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์หลายยุคหลายสมัยเข้าด้วยแล้ว ก็ยังนับถือศาสนาพุทธแต่เป็นศาสนาพุทธสายหายานที่ได้ปรับให้เข้าจริตของชนชาวจีน
พุทธศาสนนามแบบจีน ถือวันที่ 15เดือนเจ็ดตามปฏิทินจันทรคติเป็นวันประกอบพิธี หวีหลันเผิน 盂兰盆 ซึ่งจะมีส่วนของการอุทิศส่วนกุศลให้กับเปรตที่หืวโหยและไม่มีญาติ โดยมีประวัติเล่ากันว่า ในครั้งพุทธกาล พระมหาโมคคัลลานะ อัครสาวกผู้
ผู้เป็นเอตทัคคะทางอิทธิปาฎิหาริย์สัมมาสัมพุธเจ้า ได้รู้ด้วยฌานว่าบิดาของท่านเมื่สื้นแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น