วัน เซ้งเม้ง

วันแห่งความรักที่แท้จริงของชาวจีนเป็นวันที่ 7 เดือน 7 ตามปฎิทินจันทรคติของจีน 七 月初七 โดยยึดถือตำนานรักของหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า สำเนียงแต้จิ๋วว่า หงูนึ้งจิ๊กนึ่ง 牛郎 织 女 แต่ไม่รวมเป็นหนึ่งในแปดของเทศกาลสำคัญของจีน
เทสกาลสำคัญอันดับที่สี่ คือ เทศกาล เซ็งเม้ง 清明 ซึ่งเป็นเทศกาลที่ชนชาติจีนไปเซ่นไหว้ยรรพชนที่สุสาน โดยสามารถ
สืบประวัติย้อนหลังไปนานกว่าสองพันปี
เซ็งเม้ง เป็นฤดูกาลและเทศกาล สำเนียงแต้จิ๋วใช้คำว่า โจ๊ยขี่  节气 และ โจ๊ยยิก 节日  ที่ว่าเป็นฤดูกาลนั้น ต้องเข้าใจ
ก่อนว่า ปฎิทินของจีนแต่โบราณ แบบจันทรคติ  阳历 หรือ 衣历 ถือการโคจรของดวงจันทร์เป็นตัวกำหนดพอถึงวัน จับโหงว 十五 ของแต่เดือน พระจันทร์ก็เกือบเต็มดวงคล้ายวันขึ้น 15  ค่ำของไทยแต่ปฎิทินจันทรคติของจีน จะสะสมจนมี 13  เดือน ในทุก 3 ปีชาวแต้จิ๋ว เรียกว่า  ซานี้เจ็กหยุ่ง   三年一 闰