เทศกาลสำคัญอันดับที่แปด

เทศกาลสำคัญอันดับทีแปด และเป็นอันดับสุดท้ายคือ ตงจื้อ 冬至 แต่คนแต้จิ๋วนิยมเรียกว่า ตังโจ๋ย 冬节
วันตังโจ๋ยมีส่วนคล้ายวันเซ็งเม้งในส่วนที่เป็นช่วงแบ่งฤดูกาลที่เรียกว่า โจ๊ยขี่ 节气 ตงหรือตัง 冬หมายถึงฤดูหนาวหรือเรียกให้ไพเราะ เหมันฤดู โดยจีนถือวันแรกของช่วง ลี่ตง หรือ หลิบตัง  立冬เป็นวันเริ่มต้นฤดูหนาวซึ่งอยู่ในราววันที่ 7หรือ8
เดือนพฤษจิกายน ตามปฎิทินสากล(ตามสุริยคติ) ถัดจาก ลี่ตง ก็จะเป็นช่วงเสียวเสวี่ย 小雪เริ่มวันที่ 22 หรือ 23 เดือน
พฤษจิกายน ตามด้วย ต้า เสวี่ย 大雪 เริ่มวันที่ 7หรือ 8เดือน ธันวาคมจากนั้นก็จะเข้าสู่ ตงจื้อ  冬至  เริ่มวันที่ 21 หรือ22
เดือน ธันวาคม ซึ่งวันแรก ตงจื้อก็จะเป็นวัน ตังโจ๋ย 冬节 คนแต้จิ๊วสมัยก่อน มักถือปฎิทินทางจันทรติมีคำพูด
ตังโจ๊ยมักถือพูดว่า ต้งโจ๋ยบ่อเตี่ยยิก   冬节无定日  แปลว่าวันตังโจ๋ยไม่มีวันแน่นอน แต้ถ้าเทียบปฏิทินสากล คือวันทางจันทรคติไม่แน่นอน ที่เข้าใจไม่แน่นอน คิอวันทางจันทรคติไม่แน่นอน แต้ถ้าเทียบปฎิทินสากล ซึ่งเป็นแบบสุริยคติ จะค่อนข้งแน่นอน คือหากไม่ใช่วันที่ 21ก็เป็นวันที่ 22 เดือน ธันวาคม
สาระสำคัญของวัน ตังโจ๋ยคือ การไหว้ขนมบัวลอยหรือขนม อี้ คนแต้จิ๋วเรียกว่า อี้ อาจเขียน 圆 หรือ 丸 ก็ได้เพราะเสียงคำว่าอี้ หมายถึง กลมเกลียว หรืออยุ่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกด้วย คนจีนโดยทั่วไปถือว่าเมื่อทาน อี้ ในวันนี้แล้ว ก็เท่ากับว่าอายุมากขึ้นอีกหนึ่งขวบจึงอาจเป็นจุดอ่อนเพราะสาวสมัยใหม่อาจไม่นิยมทานอี้