ได้ไปเสพสุขอยู่บนสรรค์ แตว่ามารดากลับเกิดใหม่อยู่ในแดนทุกข์ กลายเป็นผีเปรตที่หิวโหย 饿鬼 มีท้องที่ใหญ่โดแต่มีคอหอยตีบตัน ท่านโมตคัลลานะแม้จะมีอิทธิฤทธิ์มากก็จริง แต่ไม่อาจช่วยมารดาได้ อาหารที่ถวายก็อันตรธานเป็นถ้าธุลีก่อนจะสู่ปากพระมาดาท่านจึงได้กราบทูลถามพระพุทธเจ้าเพื่อหาหนทางช่วยเหลือ พระพุทธเจ้าทรงแนะว่า ลำพังกำลังของท่านพระโมคคัลลานะ ไม่อาจจะแก้ไขได้จำต้องพึ่งกำลังพระสงฆ์เป็นหมู่คณะ ร่ามกันสวดอุทิศส่วนกุศลให้ดวงวิญญานของมารดาท่าน
ในที่สุด ก็สามารถช่วยบรรเทาความทุกข์ยากมาดาท่านได้ ในกาลต่อมาจึงเกิดมีพิธีถวายภัตตาหารแด่สงฆ์ เพื่อให้พระสงฆ์
ร่วมกันสวดมนตร์อุทิศกุศลให้แก่วิญญานที่หิวโหย
เรื่องราวสนทนาธรรม ระหว่างพระโมคคัลลานะและองค์สัมมาสัมพระพุทธเจ้า กล่าวกันว่าได้มีการจารลงเป็นพระสูตรและสมณะ จู่ฝ่าฮู่ 竺法护 พระภิกษุชาวเอเซียกลางที่รู้หลายภาษา มีชีวิตอยู่ระหว่าง ค.ศ. 231-ค.ศ.308เป็นพระชั้นผู้ใหญ่
高僧สมัยราชวงศ์จิ้น 晋ได้แปลพระสูตรดังกล่าวเป็นภาษาจีน ชื่อ 佛说盂兰盆经
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น