วัน เซ็งเม้ง

清明 谷雨 ช่วงแรกลี่ชุนหรือหลิบชุง 立春 เริ่มต้นวันที่ 4หรือ5 เดือน กุมภาพันธ์ถือเป็นวันเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิช่วง
ที่สอง หวีสุย หรือโห่วจุย 雨水 เริ่มวันที่ 18 หรือ 19 เดือนกุมภาพันธ์ ช่วงที่สาม 惊蛰เริ่มวันที่ 5 หรือ 6เดือน มีนาคม
ช่วงที่ 4 春分เริ่มวันที่ 20หรือ 21เดือนมีนาคมในวันนี้เท่ากับกันว่าฤดูใบไม้ผลิได้ผ่านพ้นไปแล้วครึ่งหนึ่ง
ชุนเฟิน 春分 เป็นวันในฤดูใบไม้ผลิที่โลกหันเส้นศูนย์สูตรเข้าหาดวงอาทิตย์ ตกอยู่ประมาณวันที่ 20-21 มีนาคมตามปฏิทินสากลชองทุกปี มีผลให้กลางวันกลางคืนในวันดังกล่าวมีช่วงเวลาใกล้เคียงกัน (กลางวันยาวเท่ากลางคืน) โดย 分
มีตวามหมายว่า 平分 หรือแบ่งเท่ากัน
ถัดจาก ชุนเฟิน ก็เข้าสู่ช่วง ชิงหมิง หรือเซ็งเม้ง 清明 เริ่ม วันที่ 4หรือ 5 เดือน เมษายน แต่ชื่อ เซ็งเม้ง นอกจากเป็นชื่อเรียก ฤดูกาล โจ๊ยขี่  节气 แล้ว ยังถือเป็นเทศกาล โจ๊ยยิก 节日 อีกด้วย โดยทั่วไปชาวจีนทั่วไปไม่เพียงแต่ชาวแต้จิ่ว
พากันไปกราบไหว้บรรพบุรุษ ณ สุสานหรือที่ฝั่งศพที่ต้องอธิบายยึดยาวก็เพราะบางคนยังสงสัยว่าทำไมวันเซ็งเม้งจึงอยู่ในราววันที่4หรือ5 เดือนเมษายน ตามปฎิทินสากลทุกปี ทั้งยังมีวันเทศกาลอื่นๆของจีน ไม่ตรงกันวันทางปฎิทินสากลทั้งยังมีผู้มีความรู้บางคนแต่ติดนิสัย ขี้เล่น แกล้งพูดความจิงแต่ครึ่งเดียวว่า เซ็งเม้ง เป็นฤดูแห่งการท่องเที่ยวความสำราญไม่เกี่ยวกับการเซ่นไหว้บรรพบุรุษ
ภาษาจีนกลาง เรียกไปไหว้บรรพบุรุษที่สุสานว่าไป ส่าวมู่ 扫墓 หมายถึงไปเก็บกวาดทำความสะอาดที่ฝังศพของบรรพบุรุษ
เพื่อทำการเซ่นไหว้ แต่สำหรับตนแต่จิ๋ว มักในช่วงเซ็งเม้ง เรียกว่า กุ๊ยชุงจั้ว 挂春纸 แต่ถ้าบรรพบุรุษเสียไปหลายปี
(มากกว่า 3 ปี)ยังสามารถไป  กุ๊ยตังจิ้ว 挂冬纸ก็ได้ คือในช่วงเดือน ธันวาคม ช่วงใกล้เคียงวันตังโจ่ย 冬节